Terapia

Terapia psychologiczna

Psycholog to osoba, która (zazwyczaj) ukończyła 5-letnie studia magisterskie na kierunku psychologia, potwierdzone wymaganymi dokumentami, dzięki czemu posiada odpowiednie kwalifikacje do pracy, między innymi do diagnozowania, opiniowania, orzekania oraz udzielania pomocy psychologicznej. Psycholog może działać  w różnych obszarach funkcjonowania człowieka: oświata, medycyna, sądownictwo, biznes czy sport. 

,, ...naczelną wartością dla psychologa jest dobro drugiego człowieka. Celem jego działalności profesjonalnej jest niesienie pomocy innej osobie w rozwiązywaniu trudności życiowych i osiąganiu lepszej jakości życia na drodze rozwoju indywidualnych możliwości oraz ulepszaniu kontaktów międzyludzkich” – Kodeks etyczno-zawodowy psychologa.

Kto może przyjść do psychologa?

Każdy!

W Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej udzielamy pomocy dzieciom oraz młodzieży do ukończenia nauki szkolnej. Pomagamy w rozwiązywaniu trudności dziecka i jego rodziny.

Kiedy warto umówić się do psychologa ?

Wtedy gdy pojawiają się trudności, m.in sytuacje, w których nie jesteśmy sobie  w stanie samodzielnie poradzić. Są to różnego rodzaju kryzysy, sytuacje stresowe, czy też niezdolność do poradzenia sobie z emocjami np. lękiem, złością, smutkiem. Szczególnie niepokojące jest, gdy problemy trwają od dłuższego czasu i obserwujemy pogorszenie naszego  komfortu psychicznego, samopoczucia oraz relacji z osobami w naszym otoczeniu.

Pierwsze spotkanie

Polega na zebraniu informacji dotyczących problemu (przeprowadzenie wywiadu), zaplanowaniu diagnozy, jeśli jest taka konieczność, oraz na ustaleniu i zaplanowaniu dalszej pomocy psychologicznej.

Kolejne spotkanie…

Psycholog przeważnie pracuje z dzieckiem/nastolatkiem indywidualnie, zgodnie z opracowanym indywidualnym programem terapeutycznym. Podczas spotkań, w zależności od problemu, psycholog wykonuje z dzieckiem/nastolatkiem konkretne ćwiczenia. Zajęcia są dostosowane  do potrzeb i możliwości uczestnika spotkań, z wykorzystaniem różnych pomocy terapeutycznych.

Spotkania mają również charakter psychoedukacyjny m.in. w zakresie znajomości emocji, strategii radzenia sobie z emocjami, strategii radzenia sobie ze stresem, budowania pozytywnych relacji rówieśniczych.

Jak długo trzeba chodzić do psychologa? Po ilu spotkaniach rozwiążemy problem?

Na to pytanie jest tylko jedna odpowiedź.. to zależy! od problemu, z którym się zgłaszamy, od naszych cech indywidualnych, motywacji do zmiany, tego jak problem wpływa na nasze życie. Ważne jest również wsparcie najbliższych i wiele innych czynników.

Problemy, z którymi pracujemy najczęściej podczas terapii psychologicznej:

• różnego rodzaju sytuacje trudne,
• trudności w relacjach rówieśniczych, rodzinnych,
• trudności natury edukacyjnej,
• obniżony nastrój i trudności w radzeniu sobie z emocjami,
• obniżona wiara we własne możliwości, niska samoocena, zaburzony obraz siebie,
• przeżywanie żałoby, straty,
• lęki,
• stres,
• mutyzm wybiórczy,
• trudności wynikające ze stanu zdrowia,
• zaburzenia zachowania i inne.

Terapia pedagogiczna

Terapia pedagogiczna podejmowana jest, aby spowodować określone, pozytywne zmiany w zakresie rozwoju poznawczego, funkcji percepcyjnych i sfery emocjonalno – motywacyjnej. Modyfikacja dotyczy także struktury wiedzy i umiejętności, w tym szkolnych dzieci i młodzieży. Wskutek różnych zaburzeń dziecko może doświadczać wielu problemów podczas nauki szkolnej, m.in. w zakresie pisania, czytania i liczenia.

Celem terapii pedagogicznej jest stworzenie warunków do wszechstronnego rozwoju dzieci poprzez budowanie odporności emocjonalnej niezbędnej do pokonywania trudności, wzmacnianie wiary we własne siły i możliwości osiągnięcia sukcesu, eliminowanie i ograniczanie przyczyn niepowodzeń szkolnych, a także wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach.

Terapia pedagogiczna skierowana jest do:

• dzieci o nieharmonijnym rozwoju, w tym o obniżonej koordynacji wzrokowo – ruchowej, sprawności manualnej i grafomotorycznej, z nieukształtowaną orientacją w schemacie własnego ciała i orientacją kierunkowo – przestrzenną, z deficytami w zakresie przetwarzania słuchowego i w zakresie funkcji wzrokowo – przestrzennych,
• dzieci przedszkolnych i edukacji wczesnoszkolnej – ryzyka dysleksji rozwojowej, czyli dzieci, które nie osiągnęły gotowości do nauki czytania, pisania i liczenia lub mają trudności z nauką czytania, pisania i liczenia,
• dzieci ze specyficznymi trudności w uczeniu się: w tym z dysleksją, dysortografią, dysgrafią i dyskalkulią.

Zajęcia terapii pedagogicznej są efektywne i powodują zmiany (np. zmiana nastawienia do nauki i pracy, poprawa funkcjonowania, w tym umiejętności  i wiadomości). Dobór metod i form pracy z dzieckiem jest dostosowany do rodzaju stwierdzonych deficytów i indywidualnych potrzeb dziecka.

Terapia logopedyczna

Terapią logopedyczną w naszej Poradni obejmowane są dzieci i młodzież z zaburzeniami mowy od urodzenia do ukończenia szkoły ponadpodstawowej.

Zawiera ona:

• kompleksową terapię zaburzeń mowy, w tym wad wymowy,
• terapię zaburzeń komunikacji językowej u dzieci z: zespołem Aspergera, zespołem Downa, deficytami słuchu, alalią, afazją, dysleksją, dzieci dwujęzycznych i z problemami w nauce szkolnej,
• terapię manualną i neurorehabilitację,
• programowanie języka,
• wprowadzanie elementów alternatywnych i wspomagających metod komunikacji – AAC,
• wczesną interwencję logopedyczną,
• zajęcia wczesnej nauki czytania już od trzeciego roku życia (Metodą Symultaniczno – Sekwencyjną),
• terapię neurologopedyczną dla dzieci z obciążonym wywiadem neurologicznym.

Terapia logopedyczna to zamierzone oddziaływania ukierunkowane na usunięcie wszelkich zakłóceń procesu porozumiewania się.
Terapia obejmuje regularne, indywidualne spotkania, które mają stałą częstotliwość – najczęściej raz w tygodniu i prowadzone są przez tego samego logopedę.
Czas trwania terapii zależy od złożoności problemu dziecka.

Terapia logopedyczna to:

• ćwiczenia stymulujące rozwój mowy,
• ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne w celu przygotowania ich do prawidłowej wymowy głosek,
• ćwiczenia kształtowania oddechu optymalnego dla mowy, wyrabiania oddechu przeponowego, wydłużanie fazy wydechowej,
• ćwiczenia ekonomii oddechu, umiejętności synchronizowania pauz oddechowych z całością treści wypowiedzi,
• ćwiczenia głosowe, kształtowanie właściwej tonacji, rozciąganie głosek, modulowanie siły głosu i brzmienia głosek w sylabach, wyrazach i zdaniach,
• ćwiczenia słuchowe – odbiór bodźców akustycznych, rozpoznawanie dźwięków, ćwiczenia poczucia rytmu i intonacji itp.,
• ćwiczenia wizualizacji, kontroli wzrokowo – dotykowej, objaśniające ułożenie narządów artykulacyjnych według określonego schematu, uwrażliwianie miejsc artykulacji,
• wywoływanie głosek w izolacji, utrwalanie ich poprawnej realizacji w logotomach, wyrazach, zdaniach, z nasileniem głoski trenowanej,
• automatyzację prawidłowej wymowy głosek w mowie spontanicznej dziecka,
• stymulowanie słuchu fonemowego, czyli różnicowania poszczególnych elementów wymowy, dokonywania analizy i syntezy głosek, sylab,
• rozwijanie kinestezji artykulacyjnej,
• doskonalenie kompetencji językowych,
• ćwiczenia dykcji i emisji głosu,
• ćwiczenia leksykalne i rozwijające mowę.

Ćwiczenia te zawarte są w indywidualnym programie terapeutycznym opracowanym przez logopedę dla każdego dziecka. W zależności od problemu nacisk położony jest na konkretny rodzaj ćwiczeń. Program terapii logopedycznej jest dostosowany do potrzeb i możliwości psychofizycznych dziecka.

W zajęciach z dzieckiem najczęściej bierze udział rodzic lub opiekun, który trzymuje dokładne wskazówki jak wspierać dziecko, a także materiały do pracy z nim w domu. Dziecko prowadzi swój zeszyt ćwiczeń, co ułatwia pracę. Nauka odbywa się w przyjaznej atmosferze poprzez zabawę z wykorzystaniem różnorodnych,
ciekawych dla dzieci pomocy dydaktycznych i terapeutycznych.

Trening umiejętności społecznych w skrócie TUS

To zajęcia, których celem jest rozwijanie umiejętności/kompetencji społecznych. Trening Umiejętności Społecznych to jedna z najskuteczniejszych terapii wspierająca rozwój emocjonalno – społeczny,
łagodząca lub zapobiegająca problemom emocjonalnym. Wspomaga radzenie sobie z trudnościami w zachowaniu dzieci i młodzieży.

Czym więc są umiejętności społeczne rozwijane w ramach TUS?

Każdy człowiek duży i mały funkcjonuje w społeczeństwie, czyli w rodzinie, wśród znajomych, w szkole czy w pracy. Aby dobrze radzić sobie w różnych sytuacjach społecznych potrzeba umiejętności komunikowania się, nawiązywania i utrzymywania relacji z innymi. Najważniejsze więc jest aby umieć się dogadać tak aby inni nas zrozumieli, wiedzieć co wypada a co nie w danej sytuacji. Do tego dochodzą emocje, które przecież wszyscy odczuwają – czyli trzeba wiedzieć jak je okazywać, ale też jak reagować na emocje innych.

Dla kogo TUS?

Większość ludzi nabywa umiejętności społeczne wpierw w rodzinie, później w przedszkolu i szkole, zazwyczaj poprzez obserwację i naśladowanie, jakby mimochodem bez dogłębnego uczenia się tego. Metodą testowania różnych zachowań i sprawdzania jak zareagują na nie inni. Są jednak osoby, którym nabywanie umiejętności społecznych nie przychodzi tak łatwo, np. dzieci z zaburzeniami zachowania i emocji, dzieci lękowe, nieśmiałe i wycofane,  z zespołem Aspergera czy autyzmem. Im właśnie pomaga TUS – pomaga przyswoić zasady, poznać sposoby radzenia sobie w różnych sytuacjach społecznych.

Kilka słów o zajęciach…

Trening Umiejętności Społecznych to regularne, cykliczne spotkania, w tej samej grupie uczestników. Ważna jest systematyczność zajęć i niezmienność grupy, by każdy uczestnik poczuł się  bezpiecznie. W naszej Poradni zajęcia odbywają się raz na dwa tygodnie trwają ok 60 min. Pierwszych kilka spotkań to czas na wzajemne poznanie siebie, poprzez rozmowę, wymianę informacji na temat zainteresowań, w szczególności jednak gry i zabawy.

Na zajęciach dzieci mają możliwość opowiedzenia o różnych sytuacjach dnia codziennego, które wywołały różne emocje, przyjemne typu radość, zadowolenie, ale i trudne, w tym złość, smutek, strach. Istotne jest zbudowanie atmosfery zaufania, w której dziecko chętnie podzieli się swoimi odczuciami, ale też myślami, które pojawiają się w jego głowie, czy zada nurtujące go pytanie.

W głównej części zajęć trenujemy konkretne umiejętności, wykonujemy zadania indywidualne i grupowe, poznajemy strategie radzenia sobie w różnych sytuacjach trudnych i trenujemy je w scenkach, dramie czy np. wykorzystując technikę teatru cieni. Ważne jest uczenie się szacunku do drugiej osoby, tolerancji i zrozumienia potrzeb drugiej osoby.